خاطرات سینمایی می تواند یک تلاش خلاقانه پیچیده باشد. فیلم یک رسانه مشارکتی است و خاطره‌نویسی مستلزم تصدیق خاصی از خلقت نویسنده است. بدون آن تأمل در خود، خاطرات می‌تواند به قلمروی مبهم و گیج‌کننده برود. این فضا جایی است که فیلم جدید «قهرمان ناخوانده» وجود دارد که به عنوان «یک فیلم برای پادشاه + فیلم کانتری» نامگذاری شده است.
اگر هنوز از دوتای پاپ مسیحی برنده جایزه گرمی For King + Country، متشکل از برادران جوئل و لوک اسمالبون، آگاه نیستید، “Unsung Hero” شما را با فرهنگ خانوادگی عامیانه آنها آشنا می کند، اگر نه موفقیت های موسیقی آنها. این فیلم یک درام زندگی‌نامه‌ای درباره خانواده اسمالبون است، یک نسل بزرگ از استرالیا که در اوایل دهه 1990 به نشویل، تنسی مهاجرت کردند، به دنبال رویاهای پدر دیوید برای کار به عنوان یک مروج در صنعت موسیقی.
«قهرمان ناخوانده» به نویسندگی و کارگردانی مشترک جوئل اسمالبون (با ریچارد ال. رمزی) ساخته شده است، و او همچنین در این فیلم با بازی پدرش دیوید، که در نهایت کار موسیقی For King + Country را مدیریت کرد، بازی می‌کند. خواهر جوئل ربکا سنت. جیمز خواهر و برادر آنها در تجارت خانوادگی به عنوان مدیر، کارگردان نور و مستندساز کار می کنند (همه آنها در فیلم کوتاه می سازند)، و یک حس همکاری در میان خانواده تنگ بافته Smallbone وجود دارد. این مضمون در سراسر فیلم جریان دارد، و بنابراین منطقی است که جوئل روایت داستان خانواده‌اش را به این شکل صمیمی انجام دهد.
بنابراین، “قهرمان ناخوانده” مانند یک پسوند بسیار گران‌تر از فیلم‌های خانگی دوربین فیلمبرداری است که به عنوان یک موتیف در حال اجرا در سراسر آن عمل می‌کنند. این فقط یک فیلم زندگی‌نامه‌ای موزیکال یا یک درام خانوادگی نیست، بلکه ارائه یک روایت خانوادگی است که توسط خود خانواده گفته شده و تجسم یافته است. مطمئناً تلاشی معتبر، اما زمینه ای مهم هنگام در نظر گرفتن کار به عنوان یک محصول فرهنگی.
جوئل اسمالبون بازیگر جذابی است، حتی اگر نقش پدرش را کمی منحرف کند (او این تجربه را به عنوان «جلسه درمانی» توصیف کرده است). جوئل همچنین یکی از شخصیت‌های فیلم است، در کودکی (دیزل لا توراکا)، در حالی که دیزی بتز نقش هلن، مادرسالار اسمالبون و مادر جوئل را بازی می‌کند. البته هلن قهرمان گمنام این داستان، قلب و ستون فقرات خانواده است که اصرار دارند آنها را در کنار هم نگه دارند، در حالی که دیوید آخرین تلاش خود را برای حضور در صنعت موسیقی در نشویل انجام می دهد. هلن مرکز عاطفی خانواده است و بتز مرکز عاطفی این فیلم است، شخصیت او در عزم خود بی‌ارزش است و در حالی که رویاهای دیوید آرام آرام از بین می‌رود، روحیه خود را حفظ می‌کند.
خانواده استرالیایی‌های جذاب بدون یک چوب اثاثیه در خانه اجاره‌ای‌شان وارد ایالات متحده می‌شوند و با کمک یک زوج از کلیسایشان (لوکاس بلک و کندیس کامرون) در حالی که روی پاهای خود می‌روند، در رختخواب‌های لباس لانه می‌کنند. بره). آنها خانه‌ها و محوطه‌های چشم‌انداز را تمیز می‌کنند، کوپن‌ها را می‌گیرند و خیریه‌ای را که از طرف دیوید به دستشان می‌رسد، با اکراه می‌پذیرند.
در حالی که دیوید با خنثی کردن رویاهایش مبارزه می کند، دخترش ربکا (کریلی برگر) تازه شروع به پذیرش آرزوهای موسیقی او کرده است. اما او نمی تواند آنها را تعقیب کند تا زمانی که پدرش موانع عاطفی خود را پشت سر بگذارد و از طرد شدن توسط صنعت آسیب عمیقی ببیند. مدتی طول می کشد تا او نصیحتی را که پدرش جیمز (تری اوکوئین) در استرالیا به او داده بود، درک کند، مبنی بر اینکه خانواده اش در مسیر خواسته های او نیستند، آنها راه هستند.
«قهرمان ناخوانده» یک مسیر روایی قابل پیش بینی از مبارزات و رستگاری را دنبال می کند، اما این یک فیلم زندگینامه ای موسیقی سنتی نیست – با یک قرارداد شروع نمی شود، بلکه با یک معامله به پایان می رسد. تمرکز بر مشکلات آنها برای رسیدن به آن معامله ضبط است، چیزی که به وضوح برای جوئل اسمالبون فیلمساز مهم است. این موفقیت نیست، گرمی، کنسرت‌های استادیوم، بلکه روش‌هایی است که به هم چسبیده‌اند، به لطف مادرشان که هرگز اجازه نمی‌دهد چالش‌های دیوید مانع از آن شود، به خود اجازه دادند در حالی که روی تخت‌خواب می‌خوابیدند رویاپردازی کنند. تخیلات بچه ها
داستانی متواضعانه است و ظرفیت الهام بخشیدن در پیام ساده استقامتش را دارد، اما خود فیلم به عنوان یک محصول هنری از نظر دید محدود احساس می کند، زیرا فیلمساز هیچ فاصله ای با مواد ندارد. اسمالبون بازیگر خوبی است، اما در کنار رمزی، او یک فیلمساز محدود است. سبک بصری آنها در بهترین حالت ضعیف است و داستان سرایی فاقد آن نوع بازتابی است که ممکن است این پروژه را ارتقا دهد. همانطور که هست، «قهرمان ناخوانده» بیشتر شبیه کالای گروه است تا یک پرتره خانوادگی روشنگر./سرویس اخبار تریبون
“قهرمان ناخوانده”
دارای رتبه PG در AMC Boston Common، South Bay Center، Causeway و تئاترهای حومه شهر.
درجه: C+