آخرین اثر گای ریچی، با عنوان دست و پا گیر “وزارت جنگ غیر جنتلمنی” در عین حال “حرامزاده های بی شکوه” و همچنین “دانکرک” اوست. ریچی با اقتباس خود از کتاب غیرداستانی «وزارت جنگ غیرقانونی: چگونه جنگجویان مخفی چرچیل اروپا را به آتش کشیدند و عملیات سیاه مدرن را به دنیا آوردند» توسط مورخ و گزارشگر جنگ، دیمین لوئیس، برای ادای احترام به سبک پسامدرن کوئنتین تارانتینو وام گرفته است. قهرمانان واقعی جنگ بریتانیا با همان احترامی که کریستوفر نولان به قهرمانان دانکرک می کرد.
فیلمساز پرکار انگلیسی با این کمدی نه چندان سرگرم کننده جنگ جهانی دوم، شیار خوبی پیدا می کند. در کشتار نازی‌ها شادی وجود دارد، و طنزی استثنایی خشک که به زبان انگلیسی است، اما او لحنی دارد که مرز بین شوخ‌طبعی خودآگاهانه و خودآگاهانه را نشان می‌دهد.
ریچی رویکرد تارانتینو را برای اجرای نوعی اسطوره سازی و تجلیل از گروهی از قهرمانان جنگ واقعی (که ممکن است به طور بالقوه از جیمز باند ایان فلمینگ الهام گرفته باشند) وام گرفته است. موسیقی کریستوفر بنستد تماماً سوت و گیتار به سبک انیو موریکونه است.
اگرچه در این فیلم که به شدت تخیلی و تخیلی با اضافه شدن چند شخصیت جدید به آن اشاره شده است، این فیلمنامه که توسط پل تاماسی، اریک جانسون، آرش عامل و ریچی است، اساساً عملیات ویژه مخفیانه 1942 را دنبال می کند. مأموریتی که به عنوان “Operation Postmaster” شناخته می شود. وینستون چرچیل (روری کینیر در سفت‌ترین کار آرایشی که در چند وقت پیش دیده شده بود)، با نگرانی در مورد دخالت یوبوت‌های آلمانی که توانایی انگلیسی‌ها برای دریافت تدارکات را خنثی کرده بود، و حمایت نظامی از ایالات متحده را خنثی کرده بود. سرتیپ Gubbins “M” برای استخدام مرد مناسب برای هدف قرار دادن یک کشتی باری ایتالیایی بارگیری شده با تجهیزات U-boat. U-boat ها را فلج کنید، کانال را باز کنید.
مرد مناسب برای این کار، گاس مارچ فیلیپس (هنری کاویل) زندانی است و او تیم متشکل از تندخوهای متخصص خود از جمله جنگجوی دانمارکی آندرس لاسن (آلن ریچسون)، متخصص مواد منفجره، فردی آلوارز (هنری گلدینگ) و ملوان ایرلندی هنری هیز (هنری هیز) را گرد هم می آورد. قهرمان فاینس تیفین). در راه جزیره اسپانیایی فرناندو پو، در سواحل آفریقای استوایی، آنها باید توقفی داشته باشند تا جفری اپلیارد (الکس پتیفر) را که به عنوان اسیر جنگی در یک پاسگاه نازی ها در لا پالما زندانی شده است، بردارند. جزایر قناری.
رابط آنها در زمین در فرناندو پو، ماموران مخفی بریتانیا، هرون (بابس اولوسانموکون و مارجوری استوارت (ایزا گونزالس)) یک هنرپیشه و خواننده نیمه یهودی آموزش دیده در جاسوسی اغواگری هستند که هدفش نازی سادیستی و قدرتمند به نام لوهر است. (تیل شوایگر) آنها همچنین یک متحد در “شاهزاده فرناندو پو” کامبیلی (دنی ساپانی) و شبه نظامیان خصوصی او دارند.
در حالی که ریچی فیلم را حول مکالمات پرتنش و انفجارهای خشونت می‌سازد، «وزارت جنگ‌های غیرقانونی» کمی آرام در این میان حرکت می‌کند و آنقدرها هم تعلیق‌کننده نیست. در سکانس آغازین، تیم نیروهای ویژه ویژه ما را می بینیم که گروهی از ملوانان آلمانی را با کمی تئاتر آماتوری و مقداری از قدرت آتش مشخص خود اعزام می کنند. هیچ کس عرق نمی کند، هیچ کس صدای خود را بلند نمی کند، هرگز مهمات آنها تمام نمی شود، و حتی در موقعیت های شدید، زمانی برای بریتانیا گرایی های خنده دار، جوک های خنده دار و دنده های هوموروتیک وجود دارد.
ریچی این قهرمانان را به عنوان جنگجویان بسیار توانا و کاملاً دست نخورده معرفی می‌کند، که نازی‌ها را بدون به هم زدن موهای سبیل‌هایشان می‌تراشند (نکته داغ: اگر می‌خواهید اوقات خوش را حفظ کنید، این افراد را در گوگل جستجو نکنید). این همه بخشی از فانتزی است که او از طریق سبک و مرجع می چرخد. این یک نمایش معتبر از جنگ جهانی دوم نیست، بلکه تصور این است که این داستان در یک فیلم استثماری دهه 70 چگونه خواهد بود.
حتی اگر سبک سازی سنگین باعث شود فیلم کمی قوس داشته باشد، عشق واقعی در ادای احترام ریچی به این سربازان اولیه نیروهای ویژه وجود دارد که آنها را بزرگتر از قهرمانان سینمای زندگی می کند و به تماشاگر اجازه می دهد تا سرگرم شود. شما فقط می خواهید زمان بیشتری برای این تیم داشته باشید. چه کسی می داند، شاید ریچی تاریخ را به دلخواه خود بازنویسی کند، اگر قسمت دیگری از جنگ غیرجنتلمنی وجود داشته باشد.
«وزارت جنگ غیرقانونی» حاوی خشونت شدید در سراسر و برخی زبان‌ها است
“وزارت جنگ غیرقانونی”
رتبه R. در مرکز AMC South Bay، سینمای لندمارک میدان کندال و تئاترهای حومه شهر
درجه: الف-